Ufukta göründü hilâl
Kalpleri terk etti melâl
On dört asır evvelinden...
Ezanı okudu Bilâl

Hakk’tan bize ihsan oldu
Gönüller şaduman oldu
İçtik rahmet çeşmesinden
Bir millet hanüman oldu

Kul günahı terk eyledi
Nefis yıldı, çark eyledi
Bu ayın güzelliğini...
Kör olmayan fark eyledi

Işığa gark oldu gece
Sevgiye banıldı hece
Ramazanın ikliminde
Gönüller şen, ruhlar yüce

Kalpler Hakk’a şükürdedir
Dağlar taşlar zikirdedir
Hakikatin eşiğinde...
Zıtlar aynı fikirdedir

Yandı yürek kandilleri
Rahmet bürüdü dilleri
Açtı gönül bahçesinde...
Dost bağının ak gülleri

Tehir edince hazları...
Söktü yüreğin buzları
Doğdu ramazan güneşi...
Kıskandırdı yıldızları

Ramazanı, sapan bilmez
Kör nefsine tapan bilmez
İlmiyle âmil olmayan...
Hakikatten kopan bilmez

Can burcu sefada şimdi
Gönüller vefada şimdi
Melekleşti insanoğlu
Şeytanlar cefada şimdi

M. NİHAT MALKOÇ