Akşam çökerken yine sahildeyim
Birbaşıma, umutsuz, öylesine
Anlamsız bakıyorum ufka
Küme küme bulutlar üzerime geliyor
Sağnak sağnak iniyor yağmur
Gözlerimden aşağı bardaktan boşanırcasına
Yolunu gözlerim çağlayan gözyaşımla
Uzakta görünse de mavi bir gemi
Dur durak bilmeden vedasız yol alıyor
Yalın ayak koşuyorum
Son nefesime kadar bağırsam da
Duymuyorsun, göremiyorsun beni
Umarsız çekip gidiyorsun çaresizliğimi piç ederek...

Daha kaç mevsim bekleyeceğim burada
Kaç gün batımlarında ağlayacağım
Çok yalnızım, bir hiç oldum
Sığınacak yek bir limanım kalmadı
Bitmeyen rüyalı gecelerde
Sendin beni gamzelerinde uyutan
Aşka susayan şarkılarda kadehindim
Bendim dudaklarına şiirler yazan narin nazlın
Şimdi bende düş olup gittin...

Ben hatırlarım da, sen hatırlar mısın bilmem
El ele tutuşup gizli bir limana sığınmıştık
Ateş topuydu gözlerimiz
Ellerin dokunduğunda tenime
Denizler kabarmış, medcezirdi ahvalimiz
Sıcacık bir öpüşle titremişti yüreğimiz
Ah! O anılar hiç silinmiyor
Karşımda duran mavi deniz bile suskun
İçimi ısıtmıyor güneş ve mevsimler
Tıkabasa ayazım, üşüyorum yollarında
Nefessizim buz kesiği kutuplarında
Hayat bitik, her günüm harap
Bir kerecik ses ver, hoş sedanla öleyim sahilde...


Zafer Direniş
...

Lahey - Hollanda