Sen gitmek istemeyen birini zorla kapıdan içeri bırakmak için
Zorlayan kişileri gördün mü?
Bir çocuğun içeri girmemek için yalvarışına şahit olmaksa
Tuttuğun omuzdan silkinip kaçmaksa hürriyet
Yaşamayı ve hayatı belirlemek için küçük bedende
Bende varım demekse
İşte o hayatı toplum içinde yaşamaktı
Ağlarken kaçmaya çalışan o çocuk değildi
Bu zamana kadar zavallı gördüm kendimin
Aynada sabah
Kaybolmalar bile yanlıştı aslında kimsesizlik diye bir şey var
Her tenha sokağın zamanında kalabalık olduğu günlerden bahsetmek gibi
Belki de çıplak ayakla yürüdüğün günleri unutmak gelir
Cam kırıkları üzerinde
Ve
Öylesine yaşarsın ki
Canın acırcasına
Umursamaz bakar gözlerin dünyanın dönüşüne bile aldırmadan
Yaşarsın
Hayat denilen yirmi dört saatten ibaret geçen bir gün
Yaşadıklarını hafızasında kaybolan anılar kalır geçmişin ötesinde
Hani vardı ya derler hani vardı
Düşünür düşünür hatırlayamazsın
Yapılanları unutmuş yaptıkların hatırında kalmamıştır
Artık
Unutulmuş unutulmaya yüz tutmuş
Yaşamın anısına