Onbir aya sultan idin bıraktın
Tacın düştü yetim kaldın Ramazan
Kur’anı da şimdi öksüz bıraktın
Kur’ansız sedasız kaldın Ramazan.

Mü’minler inliyor her an durmadan
Ezanlar ağlıyor göze sormadan
Minare susuyor hayal kurmadan
Camisiz namazsız kaldın Ramazan.

Ezanla başlardık abdest almaya
Camiye koşardık huzur bulmaya
Ayağa kalkardık safa durmaya
Ezansız mü’minsiz kaldın Ramazan.

Kur’anı dinleyip uçardık gökte
Teravihle coşar ederdik secde
O şevkle hepimiz gelirdik vecde
Teravihsiz sessiz kaldın Ramazan.

Mukabele okur kalple bakardık
Göze dize yüze nurlar saçardık
Gönülde tertemiz sayfa açardık
Mukabelesiz de kaldın Ramazan.

Fakir fukaraya iftar verirdik
Tebessümle bakar yüze gülerdik
Öfke kalmaz gönlü yere sererdik
Îftarsız fakirsiz kaldın Ramazan.

Evvelinde bize rahmet saçardın
Ortasında yağmur olur akardın
Sonunda herkesi azad yapardın
Rahmetsiz azadsız kaldın Ramazan.

Umreye gidenler mutlu dönerdi
Mekke Medine’de öfke sönerdi
Kutsala biriken hasret dinerdi
Kabe’siz Ravza’sız kaldın Ramazan.

Camisiz kalınca kalpler karardı
Nasihat duyunca iman taşardı
Balık su mü’min camiyle yaşardı
Nasihatsız ıssız kaldın Ramazan.

Kul Sami Rabbinden affını ister
Cennette Cemal’i aşığa göster
Kadir Gecesi’nde ne olur "Ses Ver"
Camiyle mü’mini bulsun Ramazan.

Samettin Şenkaya ( Kul Sami )