Anılara, ibret bahset,
Ayak kaba, hasret kaldı.
Yaşarken, gelde hisset,
Dosttu gören, gözü aldı.

Hayat sığdı, bir salona.
Ne iletmiş, şu korona,

Maskeli haramî insan,
Düştü makyaj, zelil halim.
Fayda olmaz ki! ağlasan,
Güçlü kimmiş, gördü zalim.

Hayat sığdı,bir salona.
Ne iletmiş, şu korona,

Ey insanoğlu! al ibret!
Huzur onda, sağlık onda.
Uy Kuran’a! bul Saadet,
Azdı beşer, helâk yolda...

Mazlum sabi!çok ağladı,
Arşa vardı duaları.
Var’da merhamet kalmadı.
Şeytan çaldı sevdaları...

Ar edep, tatile çıktı,
İnsan arasan, bulmak zor.
Zalimlere! alkış yıktı.
İstedik! ateş yaktı kor kor.

Hayat sığdı, bir salona.
Ne iletmiş, şu korona,

Gönül sar der, sevdik kaçar,
Değer bilme, gider sele.
Özlemlerin! mikrop saçar,
Prangalar esir ele.

Yürümek te, ne nimetmiş!
Akla gelmezdi, bu husus.
Toprak! yağmura hasretmiş!
Yalnızlık, Allah’a mahsus...

Bak hür dolaşır hayvanat!
Değer yitiren İNSANLIK...
Ne şükür var! ne kanaat,
Müstahak, illet hastalık...

Hayat sığdı, bir salona.
Ne iletmiş, şu korona,

Cami boş, Cuma’sız ümmet,
Minare de zikir, "el aman"!
Kâbe, Aksa görür zulmet!
Aymadın, hala Müslüman.

Bıktık artık git korona,
Sepeti versek koluna,
Dönsek artık , hak yoluna,
Basiret insanoğluna.

Hayat sığdı, bir salona.
Ne iletmiş, şu korona,
Nisan /2020
RK