1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
530
Okunma
Bu gece, geceyi aydinlatan eski dostlardan; ay, yakınıyla uzağıyla göz kırpıştıran; gezegeler ile yıldızlar,tası tamamına yerlerini almışlardı. Sessizlik bir kural olmuş gibiydi. Nefes alan insanların ortaklığı derinden,ritimsiz bir uğultuyla geceye karışıyordu. Ay her zamankinden daha küçük ama daha parlaktı. Dalgasız,duru denizin kuçagında heran çekip gidecekmiş hovarda bir misafir gibi aks ediyordu ay. Yıldızlar ile gezegenlerde ilk bakışta belirgin bir fark görülmüyordu. Ormanların her bir neferi olan yeni tür ağaçlar ile diğerleri şehirleri istila edercesine bir buz dağından kopan ürkütücü çığ felaketi sonrası enkazında şehrileri,kasabaları,otobanlar ile binaları boğarcasına cesaret bulmuşlardı.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz