Gülüyor bak gözlerim, alamıyorum senden.
Bilsen ne iyiliğin dokundu onlardan çok,
Vakitsiz bir yaşamdan çalkalanıyordum,
Yaşamı bitirmiştim, yarınlar yoktu bende,
Devamı geldiyse umutla umutsuzluk arası,
“Kurtarıcım oldun” umut verdin, umutlandım senden..

Bütün yazılmışların adına:
size yazdıklarım
Biraz düz,
Biraz şiirimsi,
Biraz derin, belki roman
Çoğu kere de dümdüz,
Keyifle
Bütün yazılmışların inadına,
İnan yazamadıklarım,
Yazdıklarımdan çok.
Öylesine genişliyorki,
Çıkıyor kendi tekrarından:
“AŞK ve ÖZLEM” yüklüyor yüklemlerine,
Yetmiyor ifadelerim..
İnan..

Yaşamın derinliğini, gerçek anlamını barındıran bütün belirtiler (şu yaşıma ragmen) gözlerinizden görüyorum.
Bir anlık bakışımız, dayanamayıp çektiğimde bakışımı, dayanılmaz kavuşmanın acı ifadesidir.
Kendimi bildim bileli sanki de ait olduğum yeri aramışım… rahatım ve arayışım bitti, sizin varlığınız var zira.
Rüyalarımda var olan varlığınız imkansızlıklarla buluşabildiğimiz yer gibi.
Hep var olun.
Sağlıklı olun.
Ve gönlünüzün tesvip ettiği yere varın.
Mutlu olun. Tek dileğim budur.

Aniden mutlu olmak nedir? Sizi gördüğüm her an yüreğimin pırpır etmesidir.
Var olmanın değerini bana tattırdınız, kendimi değerli buldum sevginizin değerinde.
Çünkü,
Zira seviyorum sizi.
Seviyorum. Seviyorum, seviyooorum..
Coşkular sararken bedenimi, karşımda, uzakta/yakında olan varlığınız… mutlu oluyorum sararken coşku bedenimi.
Varlığınız var ya.
Iyi ki varsınız.
Teşekkürler.
Teşekkürler.
Teşekkürler.