Mayil olduk şu dünyanın narına.
Ol diyorsan yüce Rabb’im oluruz.
Bilmiyoruz çıkar mıyız yarına?
Kal diyorsan yüce Rabb’im kalırız.

İman eder kıymetini bilenler.
Bir gün göçtü gel deyince gelenler.
Dirilir mi bir dahaya ölenler?
Gel diyorsan yüce Rabb’im geliriz.

Dost ağlasın, düşmanımız utansın.
Haram yiyen şişmanımız utansın.
Yaptım diyen pişmanımız utansın.
Gül diyorsan yüce Rabb’im güleriz.

Kimi mekruh, kimi münafık soyu.
Gittiği yol dibi kara bir kuyu.
Dökülür mü mezarına can suyu?
Bil diyorsan yüce Rabb’im biliriz.

Köz köz olmuş içimizde bir ateş.
Göz göz olmuş içimizde bir ateş.
Ters yüz olmuş içimizde bir ateş.
Bul diyorsan yüce Rabb’im buluruz.

Şu dünyada her gün kavga kuruldu.
İnsan oğlu şaştı vurdu, vuruldu.
Can bedenden ikrah etti yoruldu.
Sol diyorsan yüce Rabb’im solarız.

Nice günah işlediysek bilmeden.
Af diledik ol vademiz dolmadan.
Göz yaşımız akar gider silmeden.
Sil diyorsan yüce Rabb’im sileriz.

Kul Fikret’im ölüm haktır her kula.
Bilmedi hiç ne bir oyun ne hile.
Gün gelip de nokta koyup virgüle,
Öl diyorsan yüce Rabb’im ölürüz.

Mehmet Fikret ÜNALAN
17 Nisan 2020 Saat 13.05
Karantina günleri
Güzelçamlı/Kuşadası