Sen utanma yüreğinde sızıyı
Çöplüklere düşürenler utansın
Senin kucağında körpe kuzuyu
İğfal edip pişirenler utansın

Piliç sansar yuttu horoz tilkiyi
İki lokma ekmek böler uykuyu
Kuzulara diskolarda viskiyi
Yudum, yudum içirenler utansın

Bahar geldi geçti buzlar çözülmez
Yıllar kar kış geçer anneler gülmez
Karnı doymuş açın halinden bilmez
Yetim hakkı yetirenler utansın

Doğru yürü geç git yoksul aldırma
Dik dur gayrı artık elin kaldırma
İsyan etme vurma kırma saldırma
Malı mülkü götürenler utansın

Merhametler örselenmiş kıtlıktan
İşitmezler hissetmezler varlıktan
Sefaletten fakirlikten açlıktan
Çocukları öldürenler utansın

Dünya hastalanmış düşmüş bir derde
Havva anamızın yattığı yerde
Hani merhametli yürekler nerde
İnsanlığı bitirenler utansın

KURT oğlu diyorlar bağırır gezer
Yoksulun adını çağırır gezer
El oğlu parayı savurur gezer
Bu düzeni getirenler utansın

İbrahim Kurt