Sen nasıl sevgilisin, kızarmıyor sen de yüz
Oysa ben hep haklıydım, inanın hem yüzde yüz
Bana güzel gül gönder, doksan tane ya da yüz
Meydana geldiğin de, telefonumu çaldır
Denizli’de bir ilçe, onun adı da çal’dır

Öyle de güzelsin ki, daha bulunmaz eşin
Bekliyorum ben hala, ne zaman gelir eşin
Deli tavuk misali, sen burda durma eşin
Çorbayı içeceksen, kaşığını hep daldır
Yapraktan kalan kısmı, ağaçtaki o daldır

Hızını biraz düşür, daralıyor bak makas
Bu kumaş iyi değil, kesmiyor bile makas
O güzel yanağından, alayım mı bir makas
Elin bağlı olduğu, o uzvun adı koldur
Tek sıralı yürüyüş, sporda ise koldur

Eğme n’olur bana da, hilal olmuş bak kaşın
Bana cevap verirken, düşün taşın ve kaşın
Evin güzel yerdeymiş, neresindedir kaşın
Şehirleri bağlayan, ince uzun bir yoldur
Orakla insanlara, tarlada ekin yoldur

Yapıştı rayım şunu, verir misin şu bandı
Benim deli yüreğim, aşkını derde bandı
Ben de koşayım dedim, boş muydu koşu bandı
Aşkta mutluluk yoksa, o zaman halin küldür
Yanmış olan odunun, kalanı ise küldür

Güzelliği var elbet, insanlar da her yaşın
Bazen de yanar imiş, kuru yanın da yaşın
Neden dinmez bir türlü, gözlerinde şu yaşın
İşi yapan ve tutan, insanda sağlam eldir
Düşünen yoksa seni, onlar hep yaban, eldir

Yurt dışına giden yâr, dün akşam geri döndü
Benimle semah yapıp, kaç defa semah döndü
Ben alışkın değildim, o yüzden başım döndü
Koca koca taşları, sürükleyen de seldir
Sevdiğinin ardından, gözünden inen seldir

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

Kaş: 1-Gözün üzerinde ki, kıldan çizgi 2-Yamaç