1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
491
Okunma
Kurtla kuzu karışmış postu nerde bulursun
İyilik öldü zahir dostu şerde bulursun
Sır küpünü duvara çalıp kırmaksa konu
Kafanı kır evladır gelmişse işin sonu
İlla güneşi batır karanlığa boğ diyor
Ayın gömleğini giy sahtesiyle doğ diyor
Başım selamet bulur açılsa şu bulutlar
Kim demiş mümin diye karşısındayken putlar
Hem bilir hem söylerim en az biri delidir
Aklını pula satmak sevdanın bedelidir
Ne renk kaldı ne siyah tuval bile kırıldı
İyilik son deminde ruhundan ısırıldı
İşi gücü zincirdir alışmış gardiyanın
Kalbim ruhum ve gönlüm, çok az kaldı dayanın !
Elbet ağır basar da terazinin kefesi
Şaşkınlıktan kesilir zulmün şerli nefesi...
Bitmedi bitmeyecek bu karanlık hikaye
Müellifini ancak Mevla eder himaye...
’Dünyanın fanusu keşke kırılmasaydı ...’
5.0
100% (3)