Kanatları açmıyor, umut vermiyor halin
Düşleri kuran çokta, ağlayıp gülen benim.
Baharlarım gelse de, açmaz kırmızı gülün
Dalını kıran çokta, sararıp solan benim.



Yığılıyor önümde, engeller birer birer
Doğuştan mı verdiler, kader ağını örer
Şimdi iyilik açmış, defteri bana dürer
Ömrüme giren çokta, gerisi yalan benim.



Gözlerin karasında, beyazı olacaktın
Günahlarım alıp da, sevaba kalacaktın
Özlemi geçmişinde, seveni bulacaktın
Akılı veren çokta, sonunu bilen benim.



Dünlerin sefa olsa, bugünlere hayır yok
Demledi dertlerimi, efkarında gülen çok
Sürdüm bende devranı, kalbime girende ok
Hayıra yoran çokta, yolunda ölen benim.



Bana da azam olsa, gülerdim sessiz sessiz
Kesilen sende yelim, kalışım çok nefessiz
Kalbimi hep yordun da, varlığın kifayetsiz
Duygular veren çokta, sonuna gelen benim.



Yorgundur bakışlarım, zamanın ötesinden
Bitap düşmüşüm bende, kimlerin nefesinden
Ervahı ezel gelen, bize hak karnesinden
Yazdıran yaren çokta, havada kalan benim.


06/04/2020