Bir bilsen
Ne fırtınalar kopuyor yüreğimde
Dalgalarıyla çarpışıyorum kara denizin
Baktığım gün batımları yok oluyor
Gri bulutlar sarıyor gökyüzünü
Umutlar batıyor bir bir
Küskün, bakışlarında eriyorum
Lodosun yumruğunda yıkılıyorum
Bir yanım naçar kalıyor
Bakışlarım son noktasında hayatın
Akşamlar çökünce semtime
Sensizlik korkusunu düşüyor yüreğime
Yakıyor beni hasret
Gözlerim kançanağı
Yüreğim patladı patlayacak
Çaresizliğe düşen damlalar
Eşiğinde asılı kalır yüreğimin
Yok olmuş mazinin silik hayali
Sevda ateşinin yangını düşer içime
Kuytularını üşütür yokluğun
Sen dikkat et
Akşam serinliği üşütmesin
Zarif ince bedenini
Uzanıp öpmek isterdim seni
Sözcükler dilimde dolanır
Anılar sürüklenir karanlık dehlizine
İçimi kanatır keder
Zaman umutsuz olur
Geçmek bilmez
Böyle akşamlarda
Sesinin tozu kulağıma değiyor sanki
Bir adım atabilsem sana
Yırtılacak yalnızlık perdesi
YNS