Zamanı unuttuk öğünü şaştık
Yemek belli değil çay belli değil.
Yusuf misali bir kuyuya düştük
Hafta belli değil ay belli değil.

Evrende yeni bir nizam kurulmuş
Eski güzelliklere zincir vurulmuş
Ellerde eldiven yüzler sarılmış
Bayan belli değil bay belli değil.

Kaldırımlar sanki mayın döşeli
Unuttuk maviyi, moru yeşili
Hanemizde hapse düştük düşeli
Güneş belli değil Ay belli değil.

Çobanın evinde sürünün dağda
Yaprakla çiçeğin açtığı bağda
Birbirinden ayrı düştüğü çağda
Kayıp belli değil zay belli değil.

Kışın güneş açar yazın kar döker
Çiçekler bahçede boynunu büker
Evlerin üstüne bulutlar çöker
Şehir belli değil köy belli değil.

Ömür belki bir gün belki bir saat
İnsan yığılıyor morglara kat kat
Yoksa öç mü alıyor kuldan tabiat
Feryat belli değil oy! Belli değil.

Yürekler buz kesti yüzler gülmüyor
Nereye bu sürgün kimse bilmiyor
Bir hasma çattık ki vur vur ölmüyor
Kilo belli değil boy belli değil.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
05.04.2020-PAZAR-22.30