Mavi Dünyamıza bir hüzün çökmüş
On binler hastadır, binler ölüyor
İnsanlık çaresiz, boynunu bükmüş
Ana, baba, kardeş, canlar ölüyor

Adına Korona, virüs diyorlar
Kronik hastalar, hep gidiyorlar
Yaşlılar bakarak, gülümsüyorlar
Şan şöhret yemiyor, bunlar ölüyor

Zayıf güçsüz bulsa zevkten uçuyor
Bütün vücuduna, mikrop saçıyor
Şimdilik, yaşlıyla, hasta seçiyor
Altmış yaş üstün de, onlar ölüyor

Kader de var ise, gelecek başa
Ölüm Hâk biliriz, haydi çok yaşa
İsyan etmiyoruz, Mevla’ya hâşa
Padişah ve Kral, Han’lar ölüyor

Üşüyor titriyor, gönül kuşları
Bağrıma basmışım, kara taşları
Aklımdan bir bilsen, geçen düşleri
Gelecek, yarınlar, dünler ölüyor

Taze bir ağaçla, yaşlısı birmi
Doksanlık bir dede, koşa bilir mi
Unutulur mu hiç, iki bin yirmi
Çok güzel günlerle, anlar ölüyor

Hayırda sendendir, şerde Allah’ım
Yine ilaç sende, derde Allah’ım
Lüzumsuz da hasta, korda Allah’ım
Bedenler ölüyor, sinler ölüyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ