Anama çok anlattım, dünyalık dertlerimi.
Yazdığım mektupları gönderdim dua ile.
Merhumeye hep açık oynadım kartlarımı.
Yüreğimi yıkadım, cennetten şua ile.
Şimdiyse sıra sende, canımın içi eşim.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Öyle bir nesiliz ki, ne çok şeyler yaşadık.
Hamdık, piştik ve yandık yaşlar kemali gördü.
Gün geldi yaz sıcağı, titreyip de üşüdük.
Yinede hiç yılmayan canlar hayaller kurdu.
"Arım, balım, peteğim" parıldayan Güneşim.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Dünyaya hükmedenler ezdiler zaman zaman.
Sayıca çokuz dedik "bir top çiçek olsak da."
Değer verdiklerimiz üzdüler zaman zaman.
Dik durduk eğilmedik, bazen naçar kalsak da.
Varlığın şu alemde, yeniden dirilişim.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Bitmeyen savaşlarda nice insan kaybettik.
Üçüncüyü beklerken, Dünyanın savaşında.
Bir virüs çıkıverdi hep beraberce battık.
Evlere kapansak da, huzur var kumaşında.
Seninle filizlendi, hayata sarılışım.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Mesleğinin gereği, bilirim endişen var.
Kahraman sağlıkçılar büyük bir risk altında.
Sonsuz güven duysak da, yetmiyor ki alkışlar.
Büyük bir destek lazım, bütün Vatan sathında.
Bundandır özrüm varsa, bundandır yoruluşum.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Şimdi tek tasamız var evlatlar ve torunlar.
Birde fakir fukara, aş peşinde koşanlar.
Biz evde kaldık diye, düzelir mi yarınlar.
Sona erer mi bilmem, hastalanıp düşenler.
Umut her dem ekmeğim, belki yaradılışım.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Kul Fikret çile dedi, bir hayat gelip geçti.
Hayatımız bir roman deriz ya bazı bazı.
Gün geldi rüyalarda kendine kefen biçti.
Tam güneşi görmüşken, değişmesin bu yazı.
Uzun yıllar bekliyor, seninle dirilişim.
Hayatımın baharı; sevgili arkadaşım.

Mehmet Fikret ÜNALAN
31 Mart 2020 Saat 02.10
Karantina günleri
Güzelçamlı/Kuşadası