5
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
674
Okunma
Yalnızlığın tavan arasına sıkışmış
Bir ağıt benimkisi
Kimselerin duyamadığı
Anlamadığı!
Tozlu sandıkta duran
Pas tutmuş düşlerimi
Kaldırdığım tavan arası.
Bir boşa çaba benimkisi!
Zindan gönüllerden kaçmış
Bir kaçağım.
Karanlığın tozlu kucağında
Kollarım güçsüz.
Kimsesiz bir türküyüm
Küfürlü ağızlarda.
Bir çıban, bir yarayım
Çilekeş sırtlarda.
Geçmişin bir türlü geçmediği
Yalnızlığın tavan arasındayım.
Umudun mumları sönerken
Bir bir,
Kuşların kanadı kırılırken
Tek tek,
Ben yalnız bir bulutum
Rüzgarla kavgalı.
Meşede bir dal,
Dalda kuru yaprak
Benim sonbahar,
Benim kurumuş toprak.
Çaresizce kaybolan bir oyuncak...
Eski bir eşya gibiyim.
Şu karanlık tavan arasında
Kimsesiz çürüyüp gitmekteyim.
5.0
100% (9)
Cevap Yaz