İdlib Yaylasından 34 kınalı at
Susuz kalmış vuslata,sakiye koşarlar
Kudüs Kapısında bekleyen Habibullah
Kollarını açmış,onları karşılar.

Yaralı kuştan bir tüy düşer,
Alçak avcının kellesini deşer
Aç kapını Kudüs!Habib’in geliyor
Ellerinde güller,efendin bekliyor.

Hicaz,Osmanlı’dan gebe...Bir sancı!
Zehrini kusar üstünden avcı,
Mekke’den bir çığlık havası
Toprak dahi gürler,bu ne bunaltı?

Avcının eşeği cirit atar,heyhat!
Kapansın kış,kapansın sonbahar
İşte geliyor ufuktan ilkbahar
Sevda kuşu kanatlarını çırpar.

Bahar!Sen ne mutlu bir şarkısın.
Avcının elindeki tüfeği kırarsın
Fırat’ı güzelliğinle sarar sarmalarsın
Bunu yalan yazan tarih utansın!

Kudüs’den bir gelin geçer,
Eli kanla kınalı,bir yere sevdalı.
Avcının parmağı üstünü çizer,
Yâr’in sevdası avcıyıda yakmalı!

İdlib’e bir cemre düşer
Masum kuş bir memleket düşler
Katil Avcı üstüne işer
Gelsin artık bahar,açsın çiçekler.

Mescidi Aksa’nın avlusunda bir gül açar,
Resul’ün mübarek heybetinden avcı korkar,
Yakılsın harita,kırılsın çanlar!
Her bahar,bir çiçekle başlar...
ABDURRAHİM YAMAN