Bu gece kondu ay galata nın şapkasına
Evlerin çatısından süzdü bizleri
Aralayıp pencereleri
Deve tabanına ilişti gözleri
Islandı köprüler
Çatladı zihnimin duvarları.
Öylece asılı verdi bir yıldıza bu gece ay
Öyle atlayasım geldi 1 köprüden
Üstelik her şey gözükürdü onun göz bebeklerinden.
Dağıtıyordu bağıra çığıra sessizliği
Eskilerden kalma bir at arabası
Dolaştı bi vakit Arnavut kaldırımlarında.
Uzattı mendilini allar içinde bir kadın
Tabamda asılı duran o aya
Çıktı içinden portrenin ebem kuşağı
Bir çocuğun saçlarından başlardı altı çıtalı
Yükseldi sonra yıldıza doğru selam durdu
İki elleri havada kasketi ayak uçlarına doğru..
Böylece bitiyor birinci perde
Birazdan çıkı verir sahneye
Ateş toplu elinde çocuklar
Solunda dünya ve yırtık donlarıyla
Öylece bakacağım artlarından
Selam duracağım bir elim kaşımda ..