İÇSESİM

İçsesim;
yığınlar altına gömülmüş
eril bir ruha sahipsin diyordu

yontularla törpülenmiş
tırnaklarım
derinde açılan yaralarımı
kaşıyarak kanattı
zaten yarım asırdır hep kanatmaktaydı

Tanrı’nın bildiği bir sırrı
ben ondan nasıl saklarım ki

sordu
ve ben yarım asırdır bir yanımın sensiz olduğunu saklayamadım
ona itiraf ettim
dışımda yaşananlardan dolayı
kendimi bir türlü aklayamadım

belki de bu yüzden
inkâra düşerek içimde içsesimle
kendi Tanrı’mı kendim yarattım

o ki duymaz sesimi
o ki görmez zikrederek arşa uzanan ellerimi
dişil bir dünyada yok sayarak hükmünü
eril bir yürekle
elbette yaratırım kendi Tanrı’mı

sayfa sayfa şiirler
satır satır nesirlerde aşkı betimler
seni öyle icselleştiririm

şimdi
iç sesim seninle muhabbete hazır

hadi gel
bin bir gece masalları kadar güzel
bir aşkın öyküsünü
sana soluksuz anlatayım

aşka hürmeti olanlar otursun dinlesin

Efkan ÖTGÜN