HZ.İBRAHİM‘İN BAŞKALDIRISI 


3 


(Nemrut ve İbrahim) 





Nemrut odunları yığdırdı dağ gibi 
Aylarca odun toplattı kölelerine büyük bir ateş yaktırdı 
İbrahim’i o ateşe atmak için ve büyük bir tören yaptı 

Bir adam getirdi öldürttü bir adam getirdi affettirdi 
İşte dedi ben yeryüzünün en büyük Tanrısıyım 
İşte kullarımdan birini öldürdüm şimdi ben 

Birini de affederek dirilttim ey İbrahim 
İbrahim dedi benim Tanrım yoktan 
Var eder bu bir vardan yok ettiği gibi 
Ama sen edemezsin en küçük bir şeyi bile 

Yaratmaya güç yetiremezsin sen zavallı aciz birisin 
Büyüklenmektesin eğer sen tanrıysan 
Benim tanrımın güneşi doğudan doğar 
Ve batar batıdan eğer gücün yeterse senin 

Sen de batıdan doğur güneşi doğudan batır 
Yok yapamazsın yapamayacaksın elbette 
Acizliğini ilan etmelisin edeceksin bu yerde 
Zavallı aldattığın halkın önünde yeryüzünde 

Nemrut kızdı köpürdü bağırdı çağırdı 
Mancınık diktirdi ve İbrahim’i attırdı o ateşe 
Şimdi sen görürsün dedi görürsün yanınca bu ateşte 
Bana yalvaracaksın yalvarmaya vaktin bile olmayacak 

Anlayacaksın benim en büyük Tanrı olduğumu 
Anlayacaksın putumun en büyük put olduğunu 
Tapınmak isteyeceksin tapınamayacaksın 
Başkaldırının bedelini ödeyeceksin canınla 

Emretti Nemrut attılar ateşe İbrahim’i 
Allah ateşe serin ve selamet ol dedi 
Serin ve selamet ol dostuma Halil’ime 
İbrahim’ime serin ve selamet oldu ateş 

Güllük ve gülistanlık oldu ateş İbrahim’e 
Serin sular akmaya başladı ateşler içinde 
Yeşil yemyeşil vadi oluştu ateşler içinde 
Güllük ve gülistanlık oldu ateş İbrahim’e 

Nemrut seyrediyordu sarayından İbrahim’i 
Gördü şaşırdı olan biteni İbrahim ateş içinde 
Serin ve selamet olmuştu güllük gülistanlık 
Nemrut seyrediyordu sarayından İbrahim’i 

Ve görüyordu İbrahim’in yanında biri bir adam 
Konuşuyordu onunla sohbet ediyordu enikonu 
Yalnız değildi orda İbrahim yalnızlık ta çekmiyordu 
Ve görüyordu İbrahim’in yanında biri bir adam 

Hem ateş te ateş değildi gül ve yeşillikti üstelik 
Bir ırmak akıyordu ateşin ortasından hayret 
Ve balıklar yüzüyordu içinde iri iri keyifle 
Hem ateş te ateş değildi gül ve yeşillikti üstelik 

Korktu Nemrut korkusu arttıkça arttı 
Çıkarın onu oradan dedi onun dini 
Yayılacak bu bir mucize olacak halkın gözünde 
Korktu Nemrut korkusu arttıkça arttı 


Zaten öyle biliyorum ben Tanrı değilim 
Ama bundan sonra itiraf etmek nafile 
Sarsılacak imparatorluğum 
Ben bu durumdan memnunun 

Dediğini yaptılar ve İbrahim’i 
Attılar Nemrut’u ülkesinden 
İbrahim de hicret etti buradan 
Yeni ülkeye doğru anlatmak için öğretisini 

Ahmet KEMAL 

12.04*15 (21.45)