Aldım sazı düştüm gurbet yoluna
Ben sazıma, sazım bana ağladı
Yokluk beni hasret koydu kuzuma
Ben kuzuma, kuzum bana ağladı

Feryat etsem sesim varmaz sılaya
Başı karlı dağlar girdi araya
Kör balık misali vurdum karaya
Ben özüme, özüm bana ağladı

Umut bağlamışım esen yellere
Çeşmim seli emsal oldu sellere
Gece gündüz baka kaldım yollara
Ben gözüme ,gözüm bana ağladı

Bir kor düştü yanar durur içimde
Yavrularım tüter oldu gözümde
Ayrılık varımış alın yazımda
Ben yazıma, yazım bana ağladı

Kul cihanım inim inim inlelerim
Vurur saza dertli dertli söylerim
Hani nerde o güldüğüm günlerim
Ben mazime, mazim bana ağladı


Usta kalemlerin inci taneleri

Yari bulamadım, umut sönerken
Mutluluk da, bir yerlere, sinerken
Gittiğim yollardan, geri dönerken
Ben izime, izim bana ağladı......................Aşık Lüzumsuz üstadıma sonsuz teşekkürler.



Birer birer soldu, taktığım güller
Yılana benzedi, baktığım eller
Arşta yankılandı, döktüğüm diller
Ben sözüme, sözüm bana ağladı..........ishakaras üstadıma sonsuz teşekkürler



Dağlarım dumanlı efkar derinde
Gönlüme gam vurmuş sevgi yerinde
Canımın canları hasret darında
Ben sazıma sazımda bana ağladı............Ahmet Kara dosta sonsuz teşekkürler.