Çok çok ileri gittik,
Kendimizi de, haddimizi de aştık.
Gittikçe de küçüldük;
açıldığımız yerden görünemeyecek kadar.
Şimdi! Geriye dönmekte yarar var sanırım...
O dönemlerde, uzak yakın ayrıydı,
şişe dibiydi gözlük,
Şimdilerde incecik, ikisi birarada,
yürekler nasırlı, gözlerde bakar körlük.

Sadece ayaktaydı kara lastik.
Şimdilerde tüm bedeni sardı,
matestaz yaptı plastik.
İşe giden komşunun gönüllü kreşi,
Yardımlaşma, elbirlik yapardık her işi.
Hayvan yavrularıyla sokaklarda oynarken,
İnsan yavrularını bile sokağa bıraktık
Çok aşırı aklımızı, akıllı ev için sattık.

O zamanlar belki geri kalmış, ilkeldik.
küçük çıkarlar için eğilip bükülmezdik,
ilk sahibinden ve de orjinaldik.
Şimdi! Görünmeyecek kadar ilerledik,
Kapı komşumuzu bile günlerce göremezken,
Kentlerin hançerlerinde,
Martılara selam verececek kadar yükseldik.