0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
721
Okunma
Yine de düşüyor insan, derin kuyularına,
İçindeki şehrin de ufacık bir uyanış da olsa
Büyülüyor duyguların
Kendini tanıtması, kuyumu hissettiriyorsun,
Karanlığımda ve derinliğim de.
O kadar derindik, o kadar derindin ki
Birer devdik aslında
Biz duygu derinliğini seçenlerdeniz
Öpücüklerimiz hayattı bizim,
Sözcüklerimiz, sohbetlerimiz gibi
Her zaman ortak paydalarımız mıydı?
Zıtlıklarımız mıydı bizi çoğaltan?
Doluluğumuz kadar boşluğumuz da
Kefede bir aşağı bir yukarı oynuyordu
Biz yönetmeyi seçtik,
Biz korkmayı, biz atak yapmayı
Duygular tarafından yönetilmek zordu aslında,
Oysa duygular kazanmaz, kaybetmezdi
Bizse kazanmak ve kaybetmekte
Hep bu ikisi arasında gidip geldik.
Sami Arlan..
