Bırak gelsin yanıma, bırak ey bahtı kara
Sana hadsiz diyorum,otur suçunu ara
Ey sevgili saçların, rüzgara karşı tara
Birak gelsin yanıma, açtın bağrıma yara

Bak kendine şöyle bir, gelir misin hiç zora?
Bırak gelsin sevdiğim, zalim şehir Ankara

Bir sakinin peşinden,düştüm yollara ayan
Yok mu feryatlarımı, ahu zarı mı duyan
Uyuduğun yetmez mi, ne olur artık uyan
Bırak gelsin yanıma, razı buna tüm cihan

Canım feda ederim, dinlemem para mara
Bırak gelsin yanıma,suçlu şehir Ankara

Senin içinde suçlu,ulus,cebeci,mamak
Ne kadar acı verir, yanında olamamak
Sen usta oldun zalim, beni de ettin yamak
Derdim seninle değil,ne de seni suçlamak

Fırtınalar yaşadım, durdurmaz beni bora
Bırak gelsin yanıma, hain şehir Ankara

Acı çekmek pişirir, zor olanı ayrılık
Bazen ruhum titriyor, karışıyor ortalık
Âşık ölüm dinlemez, bitsin artık gayrılık
Yeter tuttuğun yeter, bırak ipleri salık

Yollarına iz yaptım, yok mudur derde çara
Bırak gelsin yanıma, ey sevgili Ankara!

Selim Adım/Erzurum