Selam verilirdi yürekten özden
Öz’lerin o zaman tadı başkaydı
Düşenler hiç iflah olmazdı gözden
Göz’lerin o zaman tadı başkaydı

Büyükler çağırsa koşar gelirdik
Saygı sevgi edep kural bilirdik
Tekel Tuzla’sın dan, tuzu alırdık
Tuz’ların o zaman tadı başkaydı

Su içerdik bakır kalaylı tastan
Kimse hoşlanmazdı yapmacık süsten
Bağlarında üzüm tarlada bostan
Yaz’ların o zaman tadı başkaydı

Dükkan dükkan gezer onu bulurdu
Gelinler kumaşı kendi alırdı
Pazam kutnu bez den fistan olurdu
Bez’lerin o zaman tadı başkaydı

Sanki pınarlardan sevgi akardı
Az bir yağmur yağsa yoprak kokardı
Arpa tozu acı acı yakardı
Toz"ların o zaman tadı başkaydı

Şeker dikenleri tatlı batardı
Çoluk çocuk dam başında yatardı
Senete gerek yok bir söz yeterdi
Söz’lerin o zaman tadı başkaydı

Yara kapanınca geçerdi izler
Fön bilmezdi belik örerdi kızlar
Ya buzda ya tozda yenirdi kazlar
Kaz’ların o zaman tadı başkaydı

Küçükler büyüge karşı gelmezdi
İnsanlık ölümsüz idi ölmezdi
Naz olurdu amma küsmek olmazdı
Naz’ların o zaman tadı başkaydı

Çalışma başlardı bahar ayından
Ekinler fazlaydı adam boyundan
Pekmez yapılırdı üzüm suyundan
Güz’lerin o zaman tadı başkaydı

Komşu derdi için düşerdik gama
Pantolun yırtıksa vururduk yama
Kul Hızır’ım sazlar kuru’ydu amma
Saz’ların o zaman tadı başkaydı
Saz’ların o zaman tadı başkaydı

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)