2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
800
Okunma
Senli anların odağında batıyor akşam güneşi
Şehir uykusuna dalmış benden bihaber
Kendimdeki senleri döktüm dağıldı sözcükler
Bulmak için beni naz etme gönül dili
Aradım kaybolduğum düşüncelerin kalbini
Senden başka kim anlar ki beni
Yıllar öncesi
Nerdesin diye sordum yanlızlık sardı içimi
Sorma kendini
Ağıt yakmam düşlerime hapsettim seni
Yokluğun ayaz teni serilince geceye
Üşüdüm yıldızlar yorgan oldu acıdı halime
Yatak oldu boğuştuğum içimdeki deniz dalgaları
Zaman şarkısı ötüş tesellisinde
Ayrılığı yolcu ettim dert sana bana uğramadan
Uçuştu gözlerimde iklim ötesi yağmur kuşları
Sorular ötesi umuda gülümsedi
Ölümden doğuşu sergiledi akşam güneşi..!
NURTEN TARIM
5.0
100% (4)