Ah be deli yürek!...
Nasıl anlatsam seni?
Mangal gibi yürek desem,
Cesur deyip tırsacaklar.
Demir yürek desem,
Sert ve haşin sanacaklar.
Katı yürekli demeyi hiç yakıştıramam,
Yufka yürekliliği de.
Sana konduramıyorum bu sıfatların hiç birini.
Belki çılgınsın ve delisin biraz,
O kadar!
En iyisi deli yürek desinler,  
Buna itiraz etmem işte,
Yakışır sana…
 
Öyle büyüksün ki deli yürek!
Seni doldurmaya bir güzel yetmez.
Sarışın, esmer, kumral…
Getirsinler,
Sunsunlar sana hepsini, ey koca yürek.
Bana mısın demezsin.
 
Biliyorum,
Yetemez sana bir güzel.
Bir düzine olsun derim,
Hayır, bin olsun dersin.
Dinlemeyeceğim seni.
Bir güzelle yetin serseri yürek,
Yok öyle üç, beş, on…
Yeter artık!
Uslan be uslan!
Var mı öyle bir ödül bu dünyada?
 
Her gün binlerce camide anlatılır,
Cennet dedikleri yerde
Binlerce huri verilecekmiş.
Sakla arzularını oraya,
Helalmiş orada,
Dünya hayatındaki yanlış ve ayıplar.
En büyük ödülüymüş oranın.
Öyle anlatırlar,
Ama itirazım var benim,
Kulun bile ayıpladığını,
Ulu Tanrı makul sayar mı hiç?
Öyleyse yanlış anlatılıyor.
Bilen birilerine rastlasam,
Ah bir rastlasam!
Öğrensem,
Rahatlasam!…
 
Ömer Adar-2017