Adem baba hamuruyla yoğurduğum
Bir nefeste can özüme soğurduğum
Gün tamama erince de doğurduğum
Düşümde de göremedim neredesin

Hakk’kın emri ile ismin buyurduğum
Ak göğsümden emzirip de doyurduğum
Kem gözlerden sakınıp da kayırdığım
Düşümde de göremedim neredesin

Kundak bezin al beyaza boyattığım
Ninnilerle dizlerimde uyuttuğum
Pamuklara beleyerek büyüttüğüm
Düşümde de göremedim neredesin

Emeklerken düşe kalka yürüttüğüm
Pas pas olup peşin sıra sürüttüğüm
Ömrüne bin ömür verip çürüttüğüm
Düşümde de göremedim neredesin

Hasretinle saçım tel tel eğirttiğim
Kokun alıp yollarına seğirttiğim
Cibril ile haber salıp çağırttığım
Düşümde de göremedim neredesin

...DOST KALEMLERDEN...

Canım canım dedim büyüttüm senide
Aldılar elimden karanlık günüde
Sormadılar neden vurdular yenide
Düşümde de göremedim neredesin?

Sevgili ustam, Ahmet KARA’ya sonsuz teşekkürler...


Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Ankara / Mart 2020