Bu akşam yine
hayallerimi kanatıyor…
Yürekte bırakılan bir sızının rengi.
Hem de en derin yerinde…
Bu
ıssızlığın
her defasında
yalnızlığımın yanında olması ne acı…

Firari sevdam,
yokluğunda sorgusuz sualsiz
İnan bedenimi tutsak acılar sarıyor.
Hasretin gittikçe içimde çoğalıyor…
Ve
Bedenim sol yanımın sokaklarında üşüyor,
Geceden sabaha bana hüzünler kalıyor…


Oysa yürüdüm
yeni sokaklarda sensiz…
Ama aklımın ucu hala eskideydi.
Hem de en kuytu köşelerinde…
Kaldırımlarda
gölgelerimle beraber
yalnızlığımın korkularını yenmek için…

Firari sevdam,
yokluğunda sorgusuz sualsiz
Yüreğimin acısı sanmaki hemen bitecek.
Selamında sanmıyorumki artık gelecek…
Ve
Sis düşmüş gecede bulutlar kayıp gidecek
Bahçemde sanmaki çiçekler yeşerecek…


Yüreğimin sol yanı
girdaplara kapılmıştı…
Şehrin arka sokaklarına düşmüştü.
Karanlığın rengi oda siyahtı…
O zamanın karanlık
çizgisinde derinliklere dökülüyorduk…

Firari sevdam,
yokluğunda sorgusuz sualsiz
Eski tebessümler bile kalmadı yüzümde.
Sadece gülen yüzüm vardı çerçevede…
Ve
Yarım kalmış maziler evimizin perdesinde.
Bir de güneşsiz çiçeğimiz kaldı penceresinde…


03.03.2020 / Bayram Köse