Mezar taşının soğuk yüzü!
İnsanı hayata küstürüyor…
Kabir kapısına bağlı ruh virajında, ömrüm çürüyor!
Zeminin soğuk teni cesedimi kemirirken…

Bir yandan toprak yiyor, yürek hoplatan zakkum bahçesinde; diğer yandan mezar taşım başımı okşuyor.

Heyhat, bir melek çekiştirirken kolumdan diğer melek hesap soruyor!

Meskenin kaskatı havası! Har içirip kan kusturuyor!

Zebanilere küstüm yüzüm de asık. Cehennem zorbaları bırakın geliyorum. Zalim nesir! Yolumu kesiyor..! Kımıldayamıyorum.

Şu.. Ebedi hayatın iki boyutlu yörüngesinde, yolumu kaybediyorum.
Çıkmaz sokakların ortasındayım!

Her dehliz bir çukura çıkıyor.
Günaha batmışım ah ki ah haykıramıyorum…

Zebani!
Beni asıl mekanıma götür.
Kötürüm bacak ile yürüyemiyorum, topal ayakla da sürünemiyorum. .
Yazık geçmişi de silemiyorum. Kurtlanmış bedenime de dönemiyorum.
Galiba bekleyeceğim uzun upuzun bir yolda sürüneceğim.

Nerde kaldın ey sevgili senin şefaatine erişeceğim.

İnşallah cc.