Beni adım, adım, takip eden ölüm
Boşuna yorulma, ben zaten ölüyüm,
Aradığın ben değilim, başķa kapıya
Taşa geçtide sana geçmedi sözüm.

Güneş yaksa ısınmaz artık bu beden
Biraz dar geliyor bana dikilen kefen
Böyle yaşanırmı her gün keder, elem,
Kazılsın çukurum kalmadı hiç gücüm.

Hayata küstüğüm yalan, o bana küstü,
Bir zamanlar pür neşeyken hakir gördü
Huzurumu aldı, birde boynumu büktü,
Böyle bir hayatta yoktur artık gözüm.

Anlamsız gelir geçmışim, geleceğim,
Yarından tezi yok ben bu adı sileceğim
Budur dünyada gördüğüm, göreceğim,
Söyle bana ölüm, varmı başka çözüm.

Mazinin mendilini ıslatmaktan usandım
Umut kesme dedin neden kandırdın
Hep seni düşündüm, melek sanmıştım,
Bende can taşırdım ama ağırdı yüküm.

Gün dediğin ne ki, bir sabah,bir akşam,
Aylar neysede, yıllarla olmadı hiç aram
Kıymeti yoktur bende saat takvim alam
Zaten buralarda gördüklerim hep zulüm.

Duyduğum en berbat şeydir tutunmak
Sanmaki yalvarırım sevmem yarammak
Kimsenin de haddine değil bana acımak
Yağmuru görmedi ki, hoş olsun gönlüm.

Beklemem kimseyi kapım çalmaz zaten
Gelselerde bulamazlar, gitmişim dünden
Bu sana son mektubum, okuma istersen
Söyle bana ölüm, varmı başka günüm.

Araladı bana bir pencere, daldım ötelere
Ben gittikçe açıldı, perde, ardında perde,
Yolcu yolunda gerek, bakmadım geriye
Zaten sana koşardım, sendeydi yönüm...



Mustafa Yaman
29 şubat 2020