Baştacı oldukça garez güdenler
Gör daha yüzümüz gülmez emmoğlu
Bu dünya üzeri göçüp gidenler
Bir daha geriye gelmez emmoğlu

Mir diye seçilir beyin haybesi
Dilinde pelesenk dünün vay besi
Gülerken gördük ki boştur heybesi
Ne yapsa daha da dolmaz emmoğlu

Daha dün kondunun tozun yutanlar
Gün bu gün deyip te köşkte yatanlar
Geldiği yerleri tez unutanlar
Garibin halinden bilmez emmoğlu

Zalimler dünyaya korku salsa da
Yeryüzü gözyaşı kanla dolsa da
Hal bilmez tabibi Lokman olsa da
El vurup dermanı bulmaz emmoğlu

Bugün yarın derken eni konunda
Her şeyin foyası çıkar sonunda
Var ise dürüstlük adem oğlunda
Hak ile bakidir ölmez emmoğlu

Şah sultan krala taçlar verilir
Önüne hudutsuz yerler serilir
Göreni duymadık ölen dirilir
Bu dünya kimseye kalmaz emmoğlu

... DOST KALEMLERDEN...

Yıldızlarım düştü garibim dünden
Zalimin zulmünü yaşadım kinden
Alıp da götürme sevgimi benden
Eşkıya hükümdar olmaz emmoğlu

Sevgili ustam, Yorgun BAKIŞLAR’a sonsuz teşekkürler...

Gittikçe azıyor kapanmaz yara
Bilinmez kurban kim kimdedir sıra
Gülerler hallere bahtımız kara!
Hadsizler haddini bilmez emmoğlu...

Sevgili ustam, Şiirlerin ŞAİRİ’ne sonsuz teşekkürler...




Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Ankara / Şubat 2020