6
Yorum
15
Beğeni
4,9
Puan
858
Okunma
ZALİM
İçimdeki yanan alev yârin o sönmeyen harı,
Beni bir derbeder yaptı, yıllara döndürdü ayı.
Dünyada zalim olanın mahşerde ne olur yeri?
Ben tanrı değilim amma, yârim cehennem adayı.
Ölümüne kadar değip nasıl dönülür sözünden,
Ümit verip yarın cayan hemen tanınır yüzünden.
Benim virane oluşum kâlpsiz bir zalim yüzünden,
Ne ummuştu neyi buldu, ne hâllerde kabadayı.
Kanadım on yerden kırık, kapısıs bir kafesteyim,
Ölümüm şafaktan yakın, sanki en son nefesteyim.
Bir hileli gülüçükle kâlbi esir eden zalim,
Diyar diyar dolaştırır, gizliden ağlatır beyi.
Bile bile nasıl kandım o zalim çiyan kediye,
Varım yoğum söküp aldı, hasretlik kalan hediye.
Bu şiiri karaladım ibret alınır mı diye,
Şiirler aşkın sureti, mecnun yapsın daha neyi?
5.0
92% (12)
4.0
8% (1)
Cevap Yaz