Siyahlara bürünmüş matemli gecenin karanlığında
Öpecek,ateş kızılı dudaklarını dudaklarım...

(İlk dokunuş,hasretine hasret katar sevdiğinin)

Yeniden doğmak gibidir başka başka
Avuçlarından dudaklarına doğru giden su olmak
Sensizlik beklerken beni köşe başında
Tek kurtuluş vazgeçmektir doyamadığımdan
Ağlamak bile umut verir bazen karşındakine
İlk dokunuş örter alaycı bakışların aşinalığını
Yalanlar yetmez layık olmak için sevdiğine

Gözlerinden akan her damla yakacaktır dokunduğu yeri
Yüzündeki bir çizgi belki de hatırlatır sana sevdiğini

Her dokunuşunda alevlenir kinden örülü duvarlarım...
Nefret karıştı ruhuma,ilk dokunuşa hasret kaldığım...

(İlk terkediş,yerle bir eder seni de sevgini de)

Hüzündü belki de ellerimden kayıp giden
Kızıl gölgeler altında,umutların tükendiği yer
Bir uçurumun kıyısı olacaktı,dalgalardı keşfeden
Yalnızlıktı,bir duvar arkasında sinsice beni seyreden
İlk terkediş hatırasız ellerimde kalmaya değer
Yenilenmek,bütün günahları soyunmak sana bedel

Git gidebildiğin kadar kokun sinmişken tenime...
Dönersen eğer dokunmasın ellerin bir daha yüzüme... $!B£L