11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2196
Okunma
Hepsi de çeşit çeşit askerdiler,
Irk ırk ve millet millet birer şer’diler...
Renk renk, boy boy ve kilo kilo,
Kirli çizmeli, pis yüzlü birer piyadeydiler;
Yanlış üstüne yanlış ve büyük kötülükler yaptılar,
Toprağımın canına basıp,
Vatanımın üstünde hayasızca gezindiler...
Demokrasi şarkıları söylenmiş
Nice avrupalı meydanlarda,
Hitler’e ve ırkçılığa karşı gibi görünen,
Aslı Türk düşmanı bu sözde medeniler;
Birden nasıl da sürüler gibi toplanıverdiler!
Silah kuşanırken kara taşlı kışlalarında,
Bütün kinlerini de torbalarına yüklenivermiştiler…
Sonra vahşi yaban sürüleri gibi
Durmadan ve ardı ardına geldiler;
Bastılar, ezdiler, çook acılar verdiler;
Çivilli çizmelerle üstünde gezinip,
Vatan toprağımızın bam telini gerdiler...
Çok uluyup, çok soy kırdılarsada
Kudurmuş it sürüleri gibi Anadolu’da;
Vatan aşığı bu soylu milletin,
Asırlardır söylediği
Özgürlük türküsünü asla kesemediler!..
Süvari, piyade ve kuvay-ı milliye taburlarımız,
Olmayan çizmelerini özenle kuşanıp da,
Geçip giderken Ankara’dan İzmir’e doğru,
Ve kovalarken tek tek bu pis korkakları
26 Ağustos’ta Dumlupınar’dan,
9 Eylül’de İzmir’den
Bizim Canım Mehmetçikler;
Söylerken türkü türkü ve marş marş üstüne,
Çıplak tabanlarıyla da aziz vatanlarını sevdiler...
Diniverdi o an ulusun bağrındaki büyük sancı,
Önce sanki gelincik tarlası oldu tüm vatan sathı,
Sonra CUMHURİYET’imiz yeşeriverdi bir güzel;
Ve kapandı o an yaban çizmelerden açılmış,
Vatanın bağrında ki büyük ve derin tüm düşman yaraları...
19.01.2004, Ankara
Yalçın Öner