Nasıl başlasam bilmiyorum.
Çünkü iyi olması gerek bunun.
Öyle iyi ki:
Ne kibrin kalmalı ne de gururun.

Şimdi söyler misin:
Biz neyiz?
Ne olmadık ya da ne olacağız?
Gerçekten samimi miyiz?
Yoksa hep 2. yi mi oynayacağız?
Etrafımızda hiç ışık da kalmadı.
Karanlıkta iyi görebilir miyiz?

Korkuyorum biliyor musun?
Ne hissettiğimi bilmeni istiyorum ama;
Korkuyorum bundan ve sen,
Hayatımda ki en güzel kokusun.
Ve ne yapacağımı bilmiyorum ben!

İstiyorum ki, güneşten önce sen doğ bana.
İstiyorum ki, sonsuza kadar senle olayım.
Artık hayallerin bile sığmıyor rüyalarıma.
Söyler misin ben bu yürekle napayım?

Artık göz gözü görmez oldu.
Tüm duyularım sadece sana açık.
Kontrolü kaybettim ve gidiyorum.
Yolum yol değil bir karanlık.
Ya sana çıkacak ya da bilmiyorum.

Düşüncelerim kaç kez dilimin ucuna geldi,
Ve sana kaç kez yenildim sayamıyorum.
Aramızda ki en büyük giz sevgi miydi?
Ya da sevgi en büyük giz mi?
İnan artık bilemiyorum.

Ve en sonunda gerçekten ben,
Zor zamanları basit hissettiğim bir döneme girdim.
Biliyorum, giderek uzaklaşıyorum senden.
Ve de sanırım, sensizlikte zirvedeyim.