Çok ciddiye alınmış gibi değildi durum
Yakamadan ocağı baca bağladı kurum
Demiş kendi kendine acep neydi ki zorum!
Lop olmuş odunlarla tutuşmayınca ateş
Belimdeki tabanca veryansın etti ateş
Korkusundan olunca, duvarlar lime lime
Gülümsedi sakalım ağlanacak halime

Başı yerde turladı bahçeyi uçtan uca
Bir sonuca bağlayıp derdini etti boca
Kendi de inanmamış besbelli ki sonuca
Durup durup dalarak kah çekip de efkarı
Gün boyu düşürmedi dilinden istiğfarı
Yaptı yapacağını yine kırıldı kalem
Dertlenip anlattıkça hüzne karıştı âlem

Öfkeli duyguların uçurumdu bir yanı
Koymak kolaydı dedi bu duruma bir tanı!
İstemsiz yükselmeler deli eder İnsanı
Deliliğe vurmanın vardı da göbek adı!
Biraz daha zorlasan çıkardı da soyadı
Mazeretten çok ne var mazaret arayana
Değil mi ki attığım tüm oklar karavana

Bu öfke nöbetleri artık sınırı aştı
Hem dedi hem gözleri dolup dolup da taştı
Bakışı dört bir yanı hüzün ile dolaştı
Merakla dönüp baktı benden çıt çıkmayınca
Sanki tam yüreğime sıkılmıştı tabanca
İyi bir dinleyici değilimdir aslında
Söylenecek sözlerim hazır beklerken kında!

Gereği yoktu zaten parsayı toplamıştı
Okları ardı sıra kendine saplamıştı
Pişmanlık çepeçevre yüzünü kaplamıştı
Başımı sallayarak düşünüp adım adım
Dedim ki ben bu işten hiç bir şey anlamadım
Var mıydı bir mesajı yok muydu düşünmeden
Kafiyeler örerek yazdık da üşenmeden

Kâlemle ciddiyeti fazla almadan kale
Çelme takalım dedik bugün bizim hayale
İşin tuhaf tarafı yoktu da bir nevale
Ortada ne ocak var ne tabanca ne duvar
Daha da önemlisi ne böyle bir olay var
Niyet başka yereydi başka bir yöne aktı
Sözde bütün dizeler mizaha doyacaktı

Anladık yazılanlar mizahtan sayılmazdı
Gerçi bu kadar dertle mizah da yapılmazdı

Gelip durdu üst üste afet üstüne afet
Son günlerde ne de çok vuku buldu felaket
Ya Rab, üzerimizden musibetleri def et
Ölümden kaçış yoktu gelecekti elbette
Mahcup etme bizleri mahrum edip ebette

Amin
(6 şubat 2020)