2
Yorum
18
Beğeni
4,9
Puan
1704
Okunma
Kalabalık bir yalnızlığın
Yalnız kalmış sureti gibiyim
İçim dışım yalnız ve kimsesiz
Aynalar ben yokmuşum hiç olmamışım gibi
Sanki köşeyi dönerken
Duvara yansımadı gölgem
Sanki geçtiğim yollara hiç deymedi adımlarım
Ve hiç çıkmadı ayak izim
Çok mu geldim kendime
Çok mu geldim aşk denen lügat’a
Çok mu geldim beden denen cesete
Ondan mı ayrıldı ruh bedenden
Ondan mı terk etti gecemi yıldızlar
Ondan mı bıraktı beni sevinçer
Sorularım bile yalnız kalıyor
Kalabalık yalnızlığım da
Çekilmez oluyor zaman git gide
Takvimler eskiyor günler ayların
Aylar yılların üstüne ekleniyor
Bir ben miyim diyorum yalnızlığı
Kendine yar edinen
Bir ben miyim yalnızlğı bu denli
Kalabalık zanneden
Almuslu ŞAİR
5.0
91% (10)
4.0
9% (1)
Cevap Yaz
