Bu sabah ne güzel deniz!
Mavi bir elmas gibi.
Pırıl pırıl karşılıyor,
Güneş gözlerimi.
Gel beraber çıkalım bu yolculuğa!
Geride bırakıp her şeyi:
Bir kum tanesi gibi.
Bırak kendini sulara!
Öyle durma!
Bir gül yaprağı misali.
Hadi! Demir al!
Ne duruyorsun!
Son durak ufuklar!
Durmak yok asla!
Sonuna kadar.
Ne güzel değil mi?
Şu bulut tenli yelkenli.
Nasılda süzülüyor,
Bir rüzgar gibi!
Acaba!
Şu martı neden böyle uçuyor?
Şu kelebeğin gözündeki pırıltı,
Ne anlam taşıyor?
Ne önemi var ki!
Her şey bu kadar güzelken.
Hadi! Daha hızlı!
Umudu yakalamalıyız!
Geride kalmayalım sakın!
Geride bıraktıklarımız gibi.
O halde kır dümeni,
Yelkenler fora!
Yılmak yok bundan sonra!
Gördün mü bak?
Şu karşıdaki ada:
Bir zümrütten daha yeşil.
Bir de yansıması yok mu?
Suda bir ay gibi,
Hiç görmedim bu şekil!
Ve gözlerin kadar duru!
Kıyısında deniz.
Kuğular su balesi yapıyorlar kıyıda,
Ve bir sürü deniz kabuğu,
Hepsi aynı denizi anlatıyor,
Büyülü bir fısıltıyla.
Kulak ver!
Dinle: huzurun sesi !
Ne güzel değil mi?
Ne güzel yaşamak!
Hadi durma artık
Sen daha ne duruyorsun !
Hadi! Asıl küreklere, asıl!
İskele sancak!
Hayat güzeldir elbet,
“Sevebiliyorsan’’ ancak!