KÜTÜPHANEM SEN HANEM
SENSİN BENİM ŞAHANEM

Benim ikinci evim
O canım kütüphane
Hep bellidir ödevim
Seninle coşsun hane

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Karanlık geceleri
Sen aydınlat göreyim
Su içsin niceleri
O duvarı öreyim

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Bilgisizse şu dünya
Çıkar daime savaş
Ne ar kalır ne haya
Gideriz yavaş yavaş

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Kör olan okuyamaz
Değnek elinde gezer
Kalpleri dokuyamaz
Bilmeden canı ezer

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Verimsizdir kuraktır
O kendini aşamaz
Cahildir avanaktır
İleri ulaşamaz

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Salar dal yaprakları
Meyve verse çürüktür
Hep görülür akları
Boyu kısa küçüktür

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Geriliğe yol açar
Kötü olur hâlleri
Uzaklaşır ve kaçar
Konuşamaz dilleri

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Bir gayesi olmalı
Cana dokunmalıdır
Huzur ile dolmalı
Kitap okunmalıdır

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Tembellik kötü bir şey
Hep görülür illeti
Denmez asla ona bey
Uyandırın milleti

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem

Söyler sözü şu Hasan
Cahilliği engelle
Ortadan kalksın tasan
Oku iyice belle

Kütüphanem sen hanem
Sensin benim şahanem