Sadece basit bir gece değil bu.
Bu tuyu gecenin sebebi sensin.
Aydan ışıltısıyla pay alan buğu,
Ve bu sessiz gecenin katilisin.

Sana geri dön diyemem ve sanki;
Atılacak son adımın tek engelisin.
Ya varlığın bir sahneden hayaldi,
Ya da asla gerçekle yüzleşmedin.

En sonunda anladım çekip gittiğini.
Çünkü yalnızlığımın da bir adı vardı.
Biliyorum kaybettim benliğimi.
Hayallerim bedenimi esir aldı.

Ne demeliyim ki şaşkın zamanlara,
Her dakikayı her saniye geçip gitmiş.
Vakit yokluğa haznedar olmuş.
İnsanlık ölmüş, iş işten geçmiş.
Bedenler ruhlarını kaybederken;
Nedir sende ki bu anlamsız gidiş?

Ve artık:
Zaman benim nazarımda bi oldu bitti.
Gittiğinden beri kayboluyor benliğim.
Evet gittin, sonunda aklım da gitti.
Ve sana müjdeler olsun ki artık ben deliyim.
Aşkın hükmü kaldırıldı, tüm zamanların varlığından.
Sayende, meskûn mahallelerin yaşayan tek ferdiyim.
Artık kendimden korkarım, beni benden korusun mevlam.