SELAHADDİN BEY
(Adrese teslim şiir)

Senin gözlerini, haset bürümüş
Yüreğine nifak, suyu yürümüş
İhlasın bozulmuş kanın kurumuş
İnsanlık parkında, çürümüşsün sen

Enaniyet gurur, sarmış her yanın
Niyetin karışık, bozulmuş kanın
Bir kuytu köşede, çıkmıyor canın
Necis çukuruna, dökülmüşsün sen

Kin ile yoğrulmuş, cıvık çamurun
Nesebinden bozuk, mayan hamurun
Nefret ile yağar, dolun yağmurun
Kurt iken kuzuya, bürünmüşsün sen

İstikbal-i Kıblen, Beytullah değil
Dilinden düşenler, Zikrullah değil
Fikrin zikrin şükrün, bir Allah değil
İman dergahından süzülmüşsün sen

Kalbin mühürlenmiş, kalp gözün görmez
Cehalet sarmalı, el aman vermez
Aptallık bir ömür, saltanat sürmez
Gaflet uykusuna, gömülmüşsün sen

Kalbin nasır tutmuş, ruhun uyuşmuş
Yüreğinde ateş, yangın tutuşmuş
Beynine hükmeden, diller konuşmuş
Mayanı bozudular, çözülmüşsün sen

Fikirlerin saçma, amelin saçma
Hakikat kör topal, olsa da kaçma
Aklıselim ile, arayı açma
Halinden belli ki, üzülmüşsün sen

Son sözüm sana, Selahattin bey
İman dairesinden, çıkıp gittin bey
Atana yurduna, ayıp ettin bey
Uydurulan dinle, örülmüşsün sen

Hacaloğlu
23/01/2020