1
Yorum
6
Beğeni
4,8
Puan
641
Okunma
Çok hızlıydık ikimizde
Bir arabanın ibresi tavan yapmışçasına
Farkında değildik ezdiğimiz çimlerin
Yağmurluyduk ikimizde
Tutunamadan kayıp birbirimize
Ve gözlerimiz başka bir şey görmedi
Bir birimizden başka hiç bir şeyi
Doluydu aklımız
Bilinçsiz ve kendinde olmadan
Oysaki çoktan alışmışız
Yalanlarla kendimizi inandırmayı
Çok hızlıydık
Papatyalar çamura bulanmış ve ezilmiş
Yağmurluyduk ikimizde
Ve şimdi tosladık duvara
Gözlerimiz açılı verdi
Aslında ikimizde yoktuk
Kafalarımızı kurup saat gibi
Bir birimizle avutmuştuk yanlızlığımızı
Ve şimdi uyandık
Çarpmanın hızı darma dağın etti beni
Kalbim yerinden fırladı
Çamura bulanıp ezilen papatyaların yanına düştü..
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz