Ulaşır mı bilmem, özlem sabaha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha
Bu ne inceliktir, bu nasıl bâha
Bütün özlemlerim kalkarken şaha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Bu gönül ki seni, sevdi bir kere
Tanırmı sanırsın, yasa ve töre
Sen de geleceksin, dediğim yere
Bak işte şuraya, yazdım ben aha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Masayı kurdum da, mumları yaktım
Bel ki gelir diye, yoluna baktım
Ne yazık bir tanem, senden uzaktım
Bendeki bu gönül, sonsuz bir vaha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Ey eşsiz sevgili sen yokmusun sen
Ne haldeyim sensiz bir bilebilsen
Bu akşamdan ise, umutluydum ben
Yine vuslat kaldı, ah ile vah’a
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Kapıldık bizler de, aşk havasına
Şarkı da muhayyer, ve nevasına
Tüm canlılar döndü, ev, yuvasına
Hasret ki her zaman, zarardır ruha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Göneş aştı, kızıllıklar gittiler
Sevilenler her dem, gözde tüttüler
Sonrasında herkes, gidip yattılar
Bizler de ihtiyaç, duyarız gaha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Aşkların da ecri, elbet çok olur
Derler ki arayan, elbette bulur
Bir yel esse, deli gönül savrulur
Dilini tut gönül, sokma günaha
Yine sensiz geçti, bir akşam daha

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

BÂHA: Osmanlıca’da yazılışı: bâha. Kıymet, değer, paha. Fazilet, süs, pırıltı. Alışma, dadanma. Suyun derin yeri. Güzellik, zariflik. Ev ortası. Üstünlük. Bedel.
AHA: İşte.Bildirme ünlemi
VAHA: Çölde görülen yeşiilk su olan alan
VAH: Bir şeyin gerçekleşmemesi, beklenenin olmaması
GAH: Bazı bazı, yer yer, kimi zaman
ECRİ: Karşılığı, sevabı