Tirenler

Bu sevenler beni alıp götürüyor bilmiyorsun
Bende bilmezdim bu acının bukadar çok yakacağını
Üşüyorum biliyorsun bu boş odada kimsesiz
Yıkık sevişmelerim vardı benim umutla
Gidişim bir kara tiren kompartumanında
Arayıp bulamadığım sıcaklığın hep yanımda.
Bana çocukları anlat mavi önlüklü kız çocuklarını
Şiirler okuyan yirmiüç nisanlarda ışıltılarını anlat annelerinin.
Herkes kendi yazgısını yaşıyor bırakıp acılarını gidenler
O kara tirenin kompartumanında birbilseler konuşulanları
Bak kara bir tünele giriyor hayat soyunup fahişeleşen gece
Bana kendini anlat olurmu sevişirken işçi umutlarınla
Bu yitikliklerdir papuçlarımı kirleten beni bu karanlıkta bırakıp
Eskinin yeniliğine mahkum eden. Bir bilsen anlasan artık
Ölüm kırmızı bir kan olmuş yatağımda gizlenen.
Haydi devrimler yapalım seninle bırakalım utangaç sözcükleri
Tanrıyla arkadaşız ya kendimizce anlatırız ona dertlerimizi
Yüreğimizi yakan çekip gidenler birde cehaleti var biliyorum
Hani ağlar çocuklar gecenin bir yerinde yağmurlar ıslatır pencereyi
Yalnız bir kadın dolaşır tenimde adı meneveç ötelerde bir yerden.
Atlı bir arabanın üstünde çağlar öncesinden arayış bu karanlığın içinde
İsmi bilinmez bir kavganın sıgıntısı bir kılıç boynumda
Biliyorum işçi kadınlar mazlum yaşar kadınlıklarını
Gülümsemez perdelerin çiçekleri pencereden.
Bana kafiyesiz şiirler oku sen olurmu hani o günahlı geceden
Bağlardan, fatih mahallesinden hiç adım atmadığım keda,dan
Bana hiç ağlamamış bir ülke anlat olurmu kadınları kirlenmeden yaşanan
Özgürlük nedir söyle bana üşümesin çocukları bu ülkenin
Gülümsesin güneşi kedileri bir kış gecesinde donarak ölmeden.
Bir ülkede kediler mutluysa insanlarıda mutludur
Köylülüleri üşümez pazarında meyve satarken
Bu gidişleri yokmu umutların ,çekip giden tirenleri o köyden.