ALDILAR ANNE

Bir kalemin ucuna sakladım çocukluğumu
Ellerinden tutup yüreğime koydum
Hiç ses çıkarmasın diye
Gözünü kapadım yaşananlara


Görmeyince unutuluyor
Hislerini alınca hayat
Ağlanmıyor bile
Ağlanmıyor anne


Bir şiirin mısrasında kaldı sevgiler
Sevgi sözcükleri konuşulmuyor
Hayata dair yaşananların yükünden
Sevgiler raflarında kalmış eski zamanların


Bir mürekkebin damlasına sakladım hayatı
Damladı gitti, kurudu gitti, eridi gitti
Zamanın kaybolmuşluğunda
Umutları askıya alınmış zamanların


Bir ağacın meyvesi gibiydi evlatların
Dagaya bıraktın hiç düşünmeden
Çocukluğumu aldılar
Gülücüklerini aldılar anne


Zamanın gecişi gibiydi hayat
Sevgiye değer verişi
Yüreğinin serzenişi gibiydi
Çocukluğumu aldılar anne hiç sormadan


Rüyalarını aldılar anne
Seni sana bırakmadılar
Hiç sormadılar
Ne istersin demediler


Masallarımı aldılar anne
Hayata inanmışlıgımı
Bir inanca sarılmışlığımı
Kopardılar anne ağacımın tüm dallarını


Artık menzilinden çıkmıştı hayat
Saldım çayıra misali
Çocukluğunu bile aldılar anne
Gülücüklerimi aldılar
Sevgilerimi i aldılar anne hiç sormadan
Hiç utanmadan


Demet Akyürek