"Başta ne varlık vardı ne yokluk
Her yeri dolduran her yerde olan
Hava da yoktu yukarıda gökler de!
Nerede derin uçurumlar, denizler?
Başta ne ölümsüzlük vardı ne ölüm!
Gece de olmazdı, gündüz de
Başka şey yokken O bir başına
Sonsuzlukta uçardı sessizce.
Karanlıkla örtülüydü her yer
Başı sonu olmayan ışıksız gecede
Sıkılmış olmalı ki örtü içinde
Birden doğdu O, parlayan bir güçle.
Bu bir olandan çıktı önce
Bilginin tohumu olan sevgi
Varlığın kökü yokluk iken
Sevgiyi aradı durdu bilgi
Bir ayrılık girmemişse araya
Üstteki nedir, alttaki nedir?
Yerinde duramayıp düşünce tohum
Yer altta, gerilim üsttedir.
Bütün bunları kuran kim?
Varlık neden olmuş duyan kim?
Tanrılar da gelmişler buraya!
Nereden gelmişler gören kim ?
Kim ise varlığı yaradan
Bakar mı göğün üst katından
Yerde ne varmış, ne yokmuş
O da mı bilmez, kim bilir?"

"Yarışın bakalım, Indra'yı övüp durun!
Keşke sizi bir duyabilse bir kez olsun...
Diyorlar ki "Indra nerdesin niçin yoksun!"
Hiç olmamış mı gören, ya kim o övülen?"

Sevgi , bilgiye
Bilgi , sanata iter insanı,
Ve bir kadındır bütün bunlara vesile olup, bizi yeni baştan yaratan ...

Kemal sunal'ın filmlerinde ki o replik geldi aklıma;
( Bu kız beni öldürecek ). (:

Bu sevda bizi öldürecek sanırım Ahmet abi,
Ve daha öte, git gide hiçleştirecek.

Çok anlamlı ve etkileyici olmuş,
Kutlarım ağabeyim.

İyi geceler diliyorum.