DEVRİLİRKEN DAYANDIĞI ÇINAR HAYAT BAŞKA BİR DELİLİKTE;


Babam bir sabah
Verirken canını
Hastane koridorunda bir çığlık
Doluştu kırılan camların sesine
kardeşler
bir kedi
Sokuldu ağrıyan yerine
Annenin gözleri aktı
Diclenin suyundan daha Gür.
Her gece yarısında
Ağlayan bir anne bıraktı
Sesizce şahit kaldığım
Fotoğrafı babamın...
Ama benim kafamda deli sorular
Çılgınlıkdı adım
Bilmecelere özne
Yaşam ve ölüm
İki olgu karışır zihnime
Aklımın çılgınlığıyla yarışırdı kalbim
Utanmasam ağlardım
Utandım
ama ağladım yine de
Sığınarak kuytusuna gecenin
Akdeniz akşamlarına
Yüreğimi bırakırken her gece
Bana anlatılan masallara kanmadım
Kansaydım aklımın eksikliğinde
İçimde bir keşke,
Ama olmadı
Büyüdü ruhumu koyduğum kumar
Kaybedince
Çalındı günüm dünüm
bilmiyordum üstüne geleceğim,
Üstüne her pazar
Tatile koyardım aklımı
Kalbimin hırıltıları Olmasa belki de
Kırılmazdı içimden söktüğüm.


Bir bakış aradım
Bir göz
En çok
Aklın tuzuna banmış bir söz
Yüceltebilirdi beni
Ya da aşağı
Dibine dökülebilirdim lağımların
Ama şehrin sarhoşlarından yer yoktu
Beni götürecek duraklarda
Her dolmuş
Karanlığa salıncaktı...


Dürülmeden kitabım
İki sayfa not düştüm
Lise defterim matematik
Korktuğum problemlerin arasında
Kimim neden niye diye
Sordum kocaman
soru işareti
Yırttı sayfamın buruşuk yüzünü
Sonra kaçmak kurtulmaktır belki deyip
Düştüm peşine
Soğuk bir şehrin
Kar tutmuş gözlerine
Lakin 15 sene
Kopup düşünce bedenimden
Saçımdaki aklarda ruhumu gördüm
Süzülmüştü,hasta ve yorgundu
Varmamıştı koştuğu yere, çaresizdi
Eyvah deyip
Döndüm sırtımı
Kaçayım dedim hemen şimdi
Lakin
Çocuklar resim yapmış
Dönüş yoluma
ne acaip
Kayboldum
eyvah dedim kayboldum
Sarımtırak bir sonbahar akşamında
Çöküp dizlerimin üstüne
Ağladım öyle ağladım ki
Suya hükmeden tanrılar
İndi göğün ucundan
Sus dediler yeter sus
Çöl bıraktın upuzun
Dünyanı değiştirsen de
Suyun merhametine
Kansa balıklar
Ama balıklar
Sürüklenmiş meğer
Deniz yok ki burda
Hem
Kuruyan hecemi ıslatmaz
Süs balıkları ve yunus,
Ben yunusun kalbindeyken
neşeliyim ama
Şimdi sarardım
Kahverengi gözlerimden
Kimim neden niçin bu bilmecenin,
Ortasındayım.
Cevaplarım sadece yeni sorular
Akşamım bu yüzden mi sabaha uzanır
Sürüklenirim
Uykusuz çaresiz ve yalnız
Ama bir umut
Bırakmaz yine de
Kalbim derim kalbim
Ama aklımın kıyametindeyim
Yaşımın on dördünden
Düştüm
Topallayarak yanaştım
Sana...
Bulamadım karanlık odalarda
Gözümün karanlığına fener
Yaslandım felsefe kitabıma
Bu yok şu yok öteki de
Peki ben
Hangi bilmecenin gözden kaçırdığıyım
Aklımın dışında bir akıl var gibi
Aklıma akıl veren
Beynimin girintilerinden
Kalbimin odalarına
Bir yola çekildim
Beni tutsun elin diye
Uzattım
Sadece
SANA...