Görklü Asena gibi, gök tuğunu açarak
Doru ata biniyor, Yörük kızı Al çiçek
Altaylardan dörtnalla, doludizgin uçarak
Tanrı dağdan iniyor, Yörük kızı Al çiçek

Başlamak üzere, yeni bir hikâyeye
Uğraşı elbet cenktir, gerek yok kinayeye
İçindeki bitmeyen, ülkü denen gayeye
Kızılelma deniyor, Yörük kızı Al çiçek

Bazen yüksekten uçan, bir kartaldır havada
Bazen bala anası, Hüma kuşu yuvada
Yıllar yılı yılmadan, bu onurlu davada
Güçlükleri yeniyor, Yörük kızı Al çiçek

Her Alperen sevdayla, kendini sana adar
Kılına dokunanlar, en ağır bedel öder
Ötüken yaylasından, Anadolu’ya kadar;
O, Türk kokun siniyor, Yörük kızı Al çiçek

Bozkurt yürekli yiğit, otağında, beklerken
Her gün vuslatı için, günlere gün eklerken
Hasretini duydukça, esen yelden koklarken
Özlemleri diniyor, Yörük kızı Al çiçek

11. 01. 2020
"al çiçek serisi şiirler..."

Kinaye: Düşünüleni dolaylı olarak anlatan, üstü kapalı, dokunaklı, sitemli söz.